Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odzyskana część znalezisk, zachowanych najczęściej w stanie uszkodzonym lub fragmentarycznym, znajduje się w zbiorach Muzeum Archeologicznego oraz Gabinetu Numizmatyczno–Sfragistycznego Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu[1].
Spis treści
[ukryj]Historia skarbu
W dniu 6 grudnia 1972[2][1] w Komorowicach, w piasku pochodzącym z obecnie nieczynnej żwirowni znajdującej się na południowy–wschód od wsi Kotowice[1], robotnicy Doświadczalnych Zakładów Zootechnicznych w Siechnicach[1] podczas budowy owczarni dostrzegli rozbity garnek[2] (naczynie gliniane[1]) ze srebrnymi ozdobami i monetami. Część z nich została wrzucona do betoniarki, część rozkradziona[2]. O odkryciu powiadomiono kierownika Gabinetu Numizmatycznego Muzeum Narodowego we Wrocławiu mgr J. Smacką. Zabezpieczono jednak jedynie niewielką część skarbu i niezgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami nie powiadomiono wojewódzkiego konserwatora zabytków. Prywatni kolekcjonerzy z Krakowa zwrócili uwagę na to znalezisko Muzeum Narodowemu w Krakowie, które w połowie marca 1973 poinformowało konserwatora zabytków archeologicznych na ówczesne województwo wrocławskie. Dopiero po tym zawiadomieniu podjęto akcję poszukiwawczą, w wyniku której odzyskano około 300 monet i ozdób znajdujących się w posiadaniu 60 osób prywatnych, doprowadzono do rozbiórki budynku gospodarskiego wykuwając około 720 monet oraz ozdób całych i połamanych, odzyskując ostatecznie około 75% pierwotnej zawartości skarbu[2][1].Inwentaryzacja znaleziska
Skarb kotowicki składa się co najmniej 300 srebrnych ozdób i ponad 1090 srebrnych monet najczęściej uszkodzonych i zachowanych w niewielkich fragmentach i nie doczekał się do tej pory kompleksowego opracowania i opublikowania[1].Monety wchodzące w skład skarbu to[1]:
- 204 arabskie dirhemy
- 2 fragmenty miliarensów bizantyjskich
- 69 półbrakteatów z Hedeby
- 39 monet czeskich typu bawarskiego, typu I i II i starsze odmiany typu III
- 894 różnych monet zachodnioeuropejskich w tym denary i półbrakteaty (167 całych i 719 fragmentów)
- monety bawarskie – króla Arnulfa, książąt bawarskich Henryka I, Henryka II, Ottona I i Henryka III
- monety zachodnioszwabskie ze Strasburga i Breisach
- monety wschodnioszwabskie z Augsburga – biskupa Ulryka i księcia Henryka III
- denary nadreńskie – cesarza Ottona I
- denary lotaryńskie z Metzu
- denary frankońskie z Moguncji, Spiry i Wormacji
- denary krzyżowe typu I i II
- denary z Pawii
- ozdoby gotowe – najlepiej zachowane zausznice, paciorki i klamerki oraz naszyjniki, kaptorgi, kolczyki
- elementy ozdób – blaszki, ułamki taśmy, druciki
- półsurowiec do wyrobu ozdób
Cały depozyt jest datowany na okres po 983 roku[1].
Ekspozycje skarbu kotowickiego
- Muzeum Archeologiczne we Wrocławiu – znalezione i odzyskane w latach 1972-1974 ozdoby srebrne i monety[2]. Niewielka część eksponowana jest w ramach stałej wystawy „Śląsk starożytny – pełna chata (z wczesnego średniowiecza)”[3].
- Gabinet Numizmatyczno–Sfragistyczny Zakładu Narodowego im. Ossolińskich – zakupiony w 1972 roku od prywatnego kolekcjonera zespół 18 denarów szwabskich i bawarskich wyróżniający się dobrym stanem zachowania[1].
Przypisy
- ↑ Skocz do: 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Barbara Butent-Stefaniak: Monety ze skarbu z Kotowic, pow. wrocławski, w zbiorach Ossolineum. W: Borys Paszkiewicz (red.): Moneta Medievalis. Warszawa: Instytut Archeologii i Etnologii PAN, 2002, s. 61-65. ISBN 83-7181-205-1.
- ↑ Skocz do: 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Garbaczewski K. (red.): Żółty szlak turystyczny dookoła Wrocławia im. dr. Bronisława Turonia: rowerowe trasy dojazdowe: przewodnik. Wrocław: Spółka Autorska Z.K. Garbaczewscy, 1995, s. 109. ISBN 83-913457-6-9.
- Skocz do góry ↑ Dorota Folga–Januszewska (red.): 1000 muzeów w Polsce. Olszanica: Wydawnictwo BOSZ, 2011, s. 1003-1004. ISBN 978-83-7576-134-4.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz